ژول سیمون
خنده مصائب و مشکلات زندگی را کوچک و آلام روحی را محو می نماید

.

.

.

بوذرجمهر

بهترین کارها این است که درجوانی دانش اندوزی و در پیری بکاربری

اشیاء برای استفاده شدن و انسانها برای دوست داشتن می باشند

در حالیک امروزه از انسانها استفاده می شود و اشیاء دوست داشته می شوند . . .

.

.

.

هیچ آرایشی شخصیت زشت را نمی پوپشاند . . .

 بزرگترین لذت در زندگی ، انجام کاریست ، که دیگران میگویند” نمیتوانی انجام بدهی

.

.

.

هنر دروغی است که حقیقت را بیان می کند.   

 اگر دست تقدیر و سرنوشت را فراموش کنیم پس از پیشرفت نیز افسرده و رنجور خواهیم شد…

.

.

.

افراد منطقی خودشان را با دنیا تطبیق می‌دهند. افراد غیر منطقی سعی می‌کنند دنیا را با خودشان تطبیق دهند. پیشرفت بستگی به افراد غیرمنطقی دارد”.
جرج برنارد شاو 

فقیر برای سیر کردن شکمش در عذاب است

و ثروتمند برای معالجه ناراحتی . . .

(بنجامین فرانکلین)

.

.

.

بهترین آدمهای زندگی شما آنهایی هستند

که چایتان پیش هم یخ کرده است . . . !

 انتقاد هم مانند باران ، باید آنقدر نرم باشد
تا بدون خراب کردن ریشه های آن فرد موجب رشد او شود . . .

.

.

.

مشکل فکر های بسته این است
که دهانشان پیوسته باز است . . .

  هر پرهــــــیزکار گذشـــــــته ای دارد
و هر گناهکار آینده ای
پس ، قضــــــــاوت نکن . . .
.

.

.

درخشان ترین تاجی که مردم بر سر می نهند
در آتش کوره ها ساخته شده است .
(چارلی چاپلین)

 موضوع انشا : خوش بختی …
به نام خدا
خوش بختی یعنی قلب پدر و مادرت بتپد …
پایان !!!
.
.
گارسون آمد …
پرسیدم : تلخ ترین قهوه ای که دارید چیست ؟ آهی کشید و جواب داد : زندگی …
پرسیدم : با چه شیرین میشود ؟ جوابی نداد … خواستم دوباره بپرسم که سرانجام با یک پوزخند جواب داد : شیرین شدنی نیست تا وقتی که ما انسان ها گناهکاریم !

دانش ما کُره ای است که هرچه گسترش می یابد، به همان نسبت درمی یابیم که کدام چیزها را نمی دانیم.

.

.

.

آینه ای وجود ندارد که بتواند ما را به خود ما به هیات موجودی خارجی نشان دهد،

چرا که آینه ای نیست که بتواند ما را از درونمان بیرون بکشد. پس روانی دیگر و نظمی دیگر برای نگریستن و اندیشیدن دیگر لازم است.

انسان پدیده ای غریب است : به فتح هیمالیا می رود

به کشف اقیانوس آرام دست میابد ، به ماه و مریخ سفر می کند

تنها یک سرزمین است که هرگز تلاش نمی کند آن را کشف کند

و آن دنیای درونی وجود خود است . . .

.

.

.

خانه ات را برای ترساندن موش ، آتش نزن . . .

(مثل فرانسوی)

.

.

.

     اگه از کیفیت کسی که روش زوم کردی راضی نیستی ، 

 حوایی باش که آدمت به هوای تو زندانی زمین شود

.

.

.
دشمنان خود را دوست داشته باش !!! دیوانه شان میکند …

انتقاد هم مانند باران ، باید آنقدر نرم باشد

تا بدون خراب کردن ریشه های آن فرد موجب رشد او شود . . .

.

.

.

مشکل فکر های بسته این است

که دهانشان پیوسته باز است . . .

 از آدمها در حد توانشون بخواین نه در حد نیازتون !
بذارین آدمها اونی که هستن بمونن …
.
.
.
لازم است گاهی در زندگی بعضی آدم ها را گم کنید تا خودتان را پیدا کنید !

 زندگی مانند کودکی است که اگر میخواهید به خواب نرود

همیشه او را سرگرم کنید . . .

.

.

.

ای بشر ، از چه گمان کردی که دنیا مال توست ؟

ور نپنداری که هر ساعت ، عجل دنبال توست . . .

 خمیده پشت  از آن دارند پیران جهان دیده

که اندر خاک می جویند ایام جوانی را . . .

.

.

.

کسانی که سر خود را مانند کبک در برف فرو می‏برند در واقع لگد دیگران را به جان می‏خرند

 روزی کسی را پیدا خواهید کرد که گذشته شما

برایش اهمیت نداشته باشد

چون میخواهد آینده شما باشد . . .

.

.

.

قدر تو به اندازه ی صبر توست و رازهایت ، نهفته در صبرهایت . . .

آدم ها در اصل توان تحمل خوشبختی را ندارند ، طالبش هستند ، بی تردید ،

 ولی همین که بهش برسند ،
حرص و جوش می زنند و خواب چیزهای دیگری را می بینند .
باغ گذر - مارگریت دوراس

.

.

.

افتادگي يا گردن نهادن و خشنود بودن و يا هرچه مي خواهيد نامش را بگذاريد،
 نشانه سستي و درماندگي است...
 جين وبستر

 آن که از قضاوت می ترسد، از عدالت ترسیده است
..تاگور..
.
.
.
مردم با شخص ما دوست نیستند بلکه با سعادتمان دوست هستند .!
..ناپلئون بناپارت..

برای چراغهای همسایه ات هم نور آرزو کن

بی شک حوالی ات روشنتر خواهد شد . . .

.

.

.

خاکستر سیگار :

امروز من خود را میسوزانم به خاطر تو

فردا تو خواهی سوخت به خاطر من . . .

 ناتوان ترين آدميان، آناني هستند که نيروي بدني خويش را به رخ ديگران مي کشند . . .

.

 ای دیده نظر کن اگرت بیناییست / در کار جهان که سر به سر سوداییست

در گوشهٔ خلوت و قناعت بنشین / تنها خو کن که عافیت تنهاییست . . .

.

.

.

سعی کن دراین دنیا خودت باشی

دیگران به حد کافی هستند . . .

 در این دنیا از دو راه می توان موفق شد:
یا از هوش خود یا از نادانی دیگران !
“لابر ویر

.

.

.

شاید رسم روزگار و ما مردم این شده که :
هیچ موقع به داشته هامون فکر نمی کنیم و فقط فقط حسرت نداشته هامون رو می خوریم …

 ای دیده نظر کن اگرت بیناییست / در کار جهان که سر به سر سوداییست

در گوشهٔ خلوت و قناعت بنشین / تنها خو کن که عافیت تنهاییست . . .

.

.

.

سعی کن دراین دنیا خودت باشی

دیگران به حد کافی هستند . . .

اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی.

.

.

.

خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند. 

 کلماتی که از دهانتان بیرون می آیند ، ویترین فروشگاه شعور شماست 

.

.

.

یک انسان منفی به دنبال مشکل است در هر فرصت

و یک انسان مثبت به دنبال فرصت است در هر مشکل . .

 دریای طوفانی ، ناخدای لایق می سازد ، همیشه ممنون لحظات سخت زندگی باش . . .

.

.

.

از ذهن تا دهن فقط یک نقطه فاصله است .  تا ذهنت رو باز نکردی ؛ دهنت رو باز نکن . . . !

 انتقاد هم مانند باران ، باید آنقدر نرم باشد

تا بدون خراب کردن ریشه های آن فرد موجب رشد او شود . . .

.

.

.

مشکل فکر های بسته این است

که دهانشان پیوسته باز است . . .

 زندگی مانند کودکی است که اگر میخواهید به خواب نرود

همیشه او را سرگرم کنید . . .

.

.

.

ای بشر ، از چه گمان کردی که دنیا مال توست ؟

ور نپنداری که هر ساعت ، عجل دنبال توست . . .